Günlük yaşam telaşı hepimizin dengesini bozmuş durumda..
Herseyden özellikle de birbirimize olan sevgi saygıdan tavizler vermeye başladık..
Hırslarımızin kişisel çıkarlarımızın vede menfaat çarkınıın içindeyiz.
Kimse kendini aklayip pullamasın..
Ben onurlu dürüst namuslu yaşıyor hasetlik fesatlık yapmıyor kul hakki yemiyorum diyenlerin sayısı gün geçtikçe azalıyor..
Benim bir duruşum bir kavgam bir inancım var demek çok zor artık..
Eğilmeden bükülmeden yaşayanlar için ayakta kalmak ta kolay değil..
Ama çok şükür ki her türlü olumsuzluk karamsarlık ve kaygıları içinde umut ışığı da var..
Güzel insanlar hala aramızda..
Onlara sarılmak ve dayanışma içinde olmak zorundayız.
İyiler bir birlerini sevmeli namuslular da namussuzlar kadar cesaretli olmalı..
Kaybedecek neyimiz var..
Hepimiz için son belli.
Musalla taşında söz bitiyor..
İşte onun için gelin kendimize bir iyilik yapalım kötülükten vazgeçelim..
Vicdanlı ve merhametli yaşamayı tercih edelim..
Vefalı olalım..
Sevgiyi hiç bir şeye değişmeyim..
Dua alalım..
Dua edelim..
Bakın ben hayatım boyunca çok zorluk çektim..
İhanetin dibini gördüm.
Tehditlere maruz kaldım.
Hala ekmeğimize aşımızla uğraşanlar var..
Pusuda bekleyen düşmanlarım fırsat bulsa bir kaşık suda boğacaklar..
Dertli olmanın bu ülkeyi sevmenin ve insanlığın yanında yer almanın elbet bir bedeli var..
Bu süreç bizi çok yıprattı ailece zor günler yaşamamıza neden oldu..
Ama hiç bir zaman korkmadım hiç yılmadım hiç vazgeçmedim..
Düşmek pes etmek bize yakışmazdı..
ALLAH var GAM yok diyerek yolumuza devam ediyoruz.
Nefesimiz kesilene kalemimiz kırılana kadar yazacak konuşacak ve tepki koymaya devam edeceğiz..
Benim tarafım mazlum ve mağdurların yanıdır..
Benim tarafım demokrasi insan hakları ve özgürlüktür..
Benim tarafım vatan ve bayraktır..
Bu hayatta tek istediğim tek arzum annemin benden duasını kesmemesidir..
Çünkü beni ayakta tutan tek güç onun duasıdır..
Hasta yatağında hep dua eder..
Onun hakkını asla ödeyemem..
Allah başımızdan eksik etmesin..
Zor günlerden geçtiğimiz şu günlerde bütün annelerin duası hepimizin üzerine olsun..
Hastalar şifa bulsun.
Kimse kimseye muhtaç olmasın.
Çocuklar aç yatağa girmesin..
Aş iş ekmek peşinde koşanlar mutlu olsun..
Çok ama çok zor bir dönemden geçiyoruz..
Manevi duygular alt üst olmuş durumda.
Değerlerimizden koptuk özümüzden uzaklastk..
Hepimiz suçluyuz..
Hepimiz sorumluyuz..
Güven bunalımı yaşıyoruz..
Ne sırdaş kaldı ne arkadaş ne dost ne de komşuluk..
Aksini söyleyen kendini avutuyordur
Para pul makama sığınmasın kimse..
Huzur başka bir şey..
Kağıtla satın alınmıyor..
Çevremde çok insan biliyorum zorla gülüyorlar mutluymuş gibi yaşıyorlar..
Geçin onları..
Polyana devri bitti..
Gerçeklerle yüzleşmek zamanı..
Çözüm belli..
İnsanca yaşamak..
Hakan hukuktan ayrılmamak..
Onuru gururu kaybetmemek..
Değerlimize saygı göstermek..
Cesareti kaybetmemek.
Doğruları sonuna kadar savunmak..
Dayanışmak ve paylaşmak ..
Ve ailemize inanmak ve onlardan kopmamak..
Unutmayalim ki bu hayatta üç şey önemlidir:*
*Hayat;
*Aile;
*Arkadaşlar.
*
Hayat kısa ;
Aile benzersiz;
Arkadaşlar nadir oldukları için önem ve özen göstermek gerekir!
