Merhaba Sevgilim,

Aynı yerdeyim

Bir akıl hastanesinin dördüncü katında.

Her zaman olduğu gibi kâğıt ve kalemle baş başa

Bugün ilk defa bir mektup aldım senden,

Yıllaaar yıllaaar sonra ilk defa

Ellerim titredi zarfı açarken

Unut beni diye başlamışsın mektubuna

İlk satırda başladı gözlerim sızlamaya

Benden uzakta mutlu olduğunu beni hiç sevmediğini yazmışsın,

Kendine başka bir dünya kurmuşsun

Üzülme demişsin son satırında

Artık ağlama, unut beni demisin….

Canım Sevgilim,

Burası bir akıl hastanesinin dördüncü katı,

Kusura bakma gözyaşlarıyla yazıyorum bu mektubu,

Yer yer dağılıyor mürekkep,

Unuttum seni demişsin aklım hala orada,

Sana kendimi hatırlatmak istiyorum bu mektupta,

Ben hayalinle yaşayan seni toprağın altında unutanlara inat ilk kar yağdığı gece sırf üşürsün diye montumu örtmek için yanına gelen, hani sırf ruhuna fatiha yazıyor diye mezarının başında bileğinden kanlaaaar boşaaalan…

Ya kabaca buraya atıldığında senin için ağlayan, seni unutanlara inat yüreğinde taşıyan…

Soruyorum şimdi sana,

Bu muydu yeminimiz?

Bu muydu sözümüz?

Gözlerini son kez kapatırken kucağımda unutma demiştin ya bana

Ölümüne sevdim seni,

Unutma diye

Şimdi sen misin bana bu satırları yazan,

Sen misin unuttum diye bana mektup yazan.

Canım Sevgilim,

Burası bir akıl hastanesinin dördüncü katı.

Ve ben gözyaşlarıyla yazıyorum sana bu satırları,

Toplanmış bir kaç doktor senin adınla güya mektup yazmışlar bana,

Unut artık demişler,

Güya “Unuttum seni” demişler senin adınla,

Ne yazı senin yazın, ne zarftaki koku senin kokun,

Kızmadım onlara Ömrüm merak etme,

Kimseye kızmıyorum zaten

Kimseden de bir şey istemiyorum

Anlayın diyorum sadece, ya da anlamaya çalışın lütfen

Özledim Ömrüm’ü diyorum

Tutmayın beni, çözün elimi, ayaklarımı şu kahrolası ranzadan

Bırakın, bırakın gideyim ona Ömrüm’ü özledim diyorum.

Evet, burası bir akıl hastanesinin dördüncü katı Canım Sevgilim

Sana bu mektubu buradan yazıyorum

Trabzon’daki her postacı biliyor adresini,

Bu mektubu senin adınla bana mektup yazanlara emanet ediyorum

Adresini büyük harflerle yazıyorum yine,

Yaşadıkça benimsin demiştin, yaşadıkça seninim.

Bil istiyorum!

Ömrüm…