O günden bu yana Altan Amca için Pire sadece bir araç değil, anılarla örülmüş bir yoldaş oldu. Yıllar içinde Türkiye’nin dört bir yanında onunla kilometrelerce yol kat etti, nice hatıra biriktirdi.
Gözleri Görmese de Gönlü Hâlâ Direksiyonda
Geçirdiği göz rahatsızlığı nedeniyle iki yıldır trafiğe çıkamayan Şeref, her sabah evinin yanındaki özel garajda Pire’nin yanına gidiyor. Direksiyon başına geçiyor, geçmişe bir yolculuk yapıyor. “Her vidasını tanırım, her yerine elim değdi. Artık süremiyorum ama hâlâ onunlayım,” diyerek aracına duyduğu sevgiyle konuşuyor.
“Yavaş Gidiyorum Diye Korna Çalıyorlar”
Pire ile yolculuğa çıkmayı çok özlediğini söyleyen Altan Şeref, yaşadığı görme kaybının yanı sıra trafikte karşılaştığı anlayışsızlık yüzünden de direksiyona geçemediğini belirtiyor. “İki yıldır trafiğe çıkmıyorum. Yavaş gittiğim için kornalarla rahatsız ediliyorum. Artık içim elvermiyor,” diyerek burukluğunu dile getiriyor.
Satmak mı? Asla!
Altan Şeref’in klasik otomobilini gören pek çok kişi aracı satın almak istese de cevabı hep aynı: “Satmam.” O, Pire’ye sadece bir taşıt gözüyle bakmıyor. “O benim hayatım, anılarım… Kaç para verdiklerinin önemi yok,” diyor. Altan Amca’nın Pire’ye olan sevgisi, bir ömre sığan sadakatin en güzel örneklerinden biri olarak dikkat çekiyor.
