Merhaba değerli okurlar. Herkes çocuğun ruh sağlığında aile ortamının en önemli etken olduğunu bilmektedir. Aile içerisinde çocuğa karşı hangi tutumlar çocuğunuzun sağlıklı, olgun birey olmasına zemin hazırlıyor onlardan bahsedeceğim.
Anne (birincil bakım veren)- çocuk ilişkisi çocuğun yaşamında en önemli ilişkidir. Çocuk devamlı ve tutarlı olarak kendisine bakan annesine karşı içgüdüsel olarak bağlanma geliştirmektedir. Bu bağlanma yaşam boyu etkisi devam edecek, çocuğun karakteri buna göre şekillenecektir.
Çocuk doğduğu andan itibaren annesi ile uzun süreli ve tutarlı bir ilişki kurumasından dolayı annesinin mizaç özellikleri çocuğun stres verici durumlarla başa çıkmasında ve davranış sorunları geliştirmesinde önemlidir. Annelerin olumsuz tutumu ile çocukların psikopatolojileri arasında doğrudan bir ilişki bulunmaktadır.
Anne- baba çocuğu ile ilgilenir, ona şefkat gösterir, ihtiyacını karşılar, etkinliklerine coşku ile yaklaşır, duyarlı ve empatik davranırsa sıcak bir aile ortamı oluşur ve bu ortamda büyüyen çocukların yaşamının ilk iki yılında daha güvenli bağlanma geliştirdikleri, yüksek öz saygıya sahip oldukları, daha empatik ve başkalarının sıkıntılarına duyarlı oldukları, zeka seviyelerinin daha iyi ve okul başarılarının daha yüksek olduğunu söylemek mümkündür. Aile sıcaklığının olmaması ise okul başarısının düşüklüğü ve suça yönelimi artıran bir unsurdur.
Çocuk gelişiminde anne baba duyarlılığı çok önemlidir. Duyarlılık çocukların ihtiyaçlarını doğru olarak algılayıp ona göre davranmaktır.
Aile içi etkileşimde iletişimin yetersiz olması ebeveynler ve çocukları arasında birbirini anlamama, yanlış anlama önemsenmeme, duyguları ifade edememe, sevilmediğini düşünme gibi duygulara yol açabilir. Evde duygu düşüncelerini ifade edemediğini düşünen çocuklar bu doğrultuda daha çok dışarıya yönelir. Evde bulamadıklarını dışarıda bulmaya çalışmaları birçok soruna yol açabilmektedir. Anne babanın çocukla sohbet etmesi, önerilerde bulunması, çocuğu konuşmaya teşvik etmesi, çocuk konuşurken onu etkili bir şekilde dinlemesi önemlidir.
Toplumsal cinsiyete göre ebeveynlerin çocuklara farklı davranmaları, kardeşler arasında ayrım yapmaları, kardeş sayısı ve doğum sırası, boşanma, annenin çalışması, babanın işsizliği, evlilik dışı doğum gibi dinamikler çocuğun ruhsal yapısı üzerinde etkide bulunmaktadır.
Anne- baba ve çocuk arasındaki iletişim tek yanlı değildir. Karşılıklı etkileşim vardır. Bu karşılıklı etkileşim uyum içinde olmalıdır. Unutulmamalıdır ki çocukluk dönemimizde yaşadıklarımız kişilik gelişiminde çok önemli etkilere sahiptir. İleride ruhsal anlamda ne kadar sağlıklı olacağımız, kişilik gelişimimiz büyük ölçüde çocukluk dönemini ne kadar sağlıklı geçirdiğimize bağlıdır.
Merak ettikleriniz için [email protected] mail adresinden ya da psikologmerveak adlı instagram hesabı üzerinden benimle iletişime geçebilirsiniz.
