Ben böyle kötü futbol ömrü hayatımda görmedim.
Ligin ilk yarısında hem de kendi evinde Kayserispor karşısında ölmüş vaziyette sahada sürünen Trabzonspor izlerken adeta utandım, kahroldum. Nasıl bir futbol, pas anlayışı desen hiç yok.
Kimin sahada ne yaptığı belli değil.
Trabzonspor'un Kayseri önünde mucizelere kalmış bir şey..
Sahada oynayan 11 futbolcu canını dişine takıp oynar. Bu dediğimi hiç bir oyuncuda göremedim.
Ya tribünlere gelen taraftar ne yaptı?
Film seyreder gibi maç izlediler, sadece maraton tribününde bir grup taraftarın çaldığı davulun sesinden başka bir şey duyuluyordu.
Kayserispor’un bir avuç taraftarı Trabzonsporlu seyirciden daha fazla sesleri çıkıyordu.
Yani Trabzonspor seyircisi tribünde var olsalar da akılları başka yerdeydi.
Sen bu maçta takımına destek vermeyeceksin hangi maçta yanında taraftar olarak bulunacaksınız..
Biz Kayserispor maçına dönersek Trabzonsporlu oyuncular üç şeyi iyi yapıyorlar; birincisi topla eksenleri etrafında iyi dönüyorlar, ikincisi hücum yerine geri pas, üçüncüsü ise yan pas.
Bu sevdalıktan Abdullah hoca oyuncularını vazgeçiremedi.
Sahada canla başla koşan mücadele eden rakibi dinleyen bir takım yerine çıt kırıldım futbol oynayan bir takım vardı.
Ya yürüyün gidin. Siz gidin halı sahada bu futbolu oynayın.
Bu formaya yakışır şekilde adam gibi oynamazsanız Kayseri eze eze gelir seni evinde yener 3 puanı elini kolunu sallaya sallaya alır gider.
Sonra başlarsın dizlerini dövmeye...
