Farganu [Fargan oğlu / Fergan oğlu (Yörük asıllı aile)], Gousmanon (Osman oğlu), Kasdri’s (Kadri’nin oğlu), Kassımpuri (Kasım oğlu), Pirou / Piropoulou [Pir / Pir oğlu (Pir’in oğlu)], Turkoherian (Herian Kalesi/ yöresinden Türk), Tzimprikas [Cimrik oğlu (Kuman-Kıpçak)], Paraki / Aparahi [Aparak oğlu (Aparanlar / Kaçıranlar)], Kafoules (Kaful oğlu), Kotzonas (Koco
oğlu), Psomiari (Somar oğlu), Romanopoulos (Roman oğlu), Kalcıvas (Kalcıoğlu> Atık altın tozundan altını ayıran esnaf (Kıpçak asıllı), Polemarhi [Polemarh / Asker oğlu (Komutan)], Tzoukalopoulos (Cukal> Çömlekçi oğlu), Eptakomit [Eftakomit oğlu (Ak Hunlu)], Hanco / Hancos (Hancı oğlu), Hourciriote [Hurciri oğlu (Moğol)], Saruca (Sarıca oğlu), Moulitas (Mulit>Bulıt> Bulut > Bulutoğlu), Saboua (Sabulu / Sabuoğlu), Termone (Dermon / Derman oğlu), Vuvalı / Buvalı (Boğalı)…vb. onlarca Hazar, Kıpçak ve Kuman menşeli şahıs adları zikredilmektedir.
Tehcir ile birlikte “Doğu Karadeniz Bölgesinde Grekçe konuşan ana unsur ortadan kalkmıştır”. (Tellioğlu 2005:81). Zira bölgede genel anlamda belirgin şekilde bu söyleyişler kullanılmamıştır. Ancak elbette ki tehcir ile bölgeden göçenlerin nüfus sayısını azaltmasıyla paralel olarak Rumca adı verilen söyleyişi kullananların sayısı da doğal olarak azalmıştır. Şu unutulmamalıdır ki dil canlı bir varlıktır, kullanıldığı sürece yaşar.
Kimmer, Saka / İskit, Peçenek, Hun, Kuman, Sabir, Hazar, Bulgar, … vb. kadim Türk akraba kavimlerin bölgeye yerleşmelerinden itibaren Türkçe de hayat bulmaya başlamıştır. 270 yılında yazıya alınmış olan Vazelon Manastırı kayıtlarında yer alan şahıs ve sülale adları içerisinde Yunanlı olan yok denecek kadar azdır. Bunlar daha çok Türk, Çerkez, Gürcü, Fars, Moğol, Kıpçak, Saka, Hazar, Nayman, Kafkas ve Anadolulu yerli halklarına aittirler. Yunanca olmayan pek çok şahıs adı ve sözlerinin sonlarına “ios/os” takısı getirilerek Yunanca olmayan adlar Yunanlılaştırılmıştır. Örneğin; Aleksios’un takma adı Πακτιάρης [Paktiares] (Frs. Şanslı, talihli), Φεόδωρος [Theodorosmoukhydenos] (Arapça Muhî al-dîn, inancı canlandıran), Γεώργιος ‘Αλπούσης [GeorgiosAlpyses] (Türkçe şahıs adı), Κωνσταντίος Χαμούρης [Konstantinos Khamyers] (soy adı Türkçe Hamur), ΚανζίκηςQançiq / Kançık= Dönek adlarını görürüz.
Tav /Tao-Taok bölgesinde Bizans-Gürcü mücadeleleriyle başlamış olup, XIII. yüzyıldan itibaren Kıpçakların bölgeye yerleşmiş olduklarını görmekteyiz. Kıpçakların dikkat çeken özellikleri adlarını, bulundukları bölgeye vermeleridir. Kıpçakların Hıristiyanlığı kabul etmeleri milliyetlerini değiştirmemiştir.
