Ekonomi üzerine ders niteliğinde hayat hikayeleri vardır. Bunlardan sıkça anlatılanlardan birisi de Vehbi Koç ile oğlu Rahmi Koç üzerinedir. Vehbi Koç ile Rahmi Koç aynı restorana yemeğe giderler. Hesap gelir, Vehbi Koç öder ve garsonlara bir bahşiş bırakır.

Rahmi Koç babasının az bahşiş verdiğini görerek arkadan garsonların cebine ek para sıkıştırır.

Aynı mekana Vehbi Koç yalnız gider. Yer, hesabı öder ve yine az bir bahşiş atar.

Garson dayanamaz, ‘Vehbi amca Rahmi bey şu kadar veriyor. Sen neden elini sıkıyorsun’ der.

O da tarihi cevabı verir:; ‘Oğlum, o verir onun babası Vehbi Koç.’

Türkiye’ye bakıyorum.

Herkes kendini Vehbi Koç’un oğlu olarak görüyor.

Kontrolsüz harcama yapıyor.

Oysa bu harcamaları yapan insanların babası ya tek maaşlı ya da emekli.

Artık evlerde yemek pişmiyor.

Kapı çalıyor.

Motorlu kurye gelmiş.

Elinde yiyecek torbaları.

Oğlun-kızın odadan kredi kartı ile söylemiş.

Kart borçlarının karşılığı var yı, yok.

Türkiye’de bugünkü ekononik sıkıntıdan çıkmak zor olacak.

Harcanan paranın haddi hesabı yok.

İşte bu harcamalar her tafara yansıyor.

Vergileri artırmakla  bu sıkıntının ortadan kaldırılması zor.

Köyler boşaldı, Üretim bitti.

Türkiye genelinde köylerde kalan nüfus yüzde 7’ye düştü.

Köylerde her evdeki inek varken kocaman köylerde sadece bir iki aile hayvan bakıyor.

Köylere meyve sebze, Süt ve süt ürünleri artık şehirlerden hazır alınarak götürülüyor.

Bir ülke her ay 20-30 milyar dolar  ihracat-ithalatta açık verirse bunu kapatmak mümkün mü?

Bunu ne emekliden kısmak kapatır, ne borsaya vergi koymak.

Kuşkusuz bir nebze düzeltir. Belki ekonomide  toparlanma olursa yatırımcılar gelir.

Çin’lilerin yeni gözdesi Türkiye.

Kuracakları fabrika da 5 bin kişinin çalışacağı öngörülüyor.

Denizimiz var, Kafkaslara ve Asyaya  açılan kapımız var.

Neden Trabzon’a bir büyük fabrika düşünülmez?

Sonra da çıkıp bazı milletvekilleri ve iş adamları ‘Her şey Trabzon’a ve Karadeniz’e gidiyor’ palavrasını sıkıyorlar..

Trabzon’daki işsizliğin gazını almak için çok acil yatırım yapılmalı.

Bu, bayanlar için tekstil kent olur.

Erkekler için otomobil fabrikası ve yan sanayi üretimi olabilir.

Ama mutlaka olmalıdır.

Çünkü Trabzon eski sıkıntılı haline dönüyor.

Yıllar önce Gençler rant için birbirlerini kırdılar. Kimi mezara gitti, kimi cezaevine girdi.

Şimdi o dönemin çocukları büyüdü, ağabeylerine özenmeye başladılar.

Üretim, üretim. İstihdam İstihdam.

Üretmeden tüketmek suç üretir, suç.