Son yıllarda enflasyon rakamları sebebiyle muhalefet liderlerinin hedefi olan Türkiye İstatistik Kurumu Trabzon’u da ilgilendiren yeni bir çalışma yaptı.

Türkiye genelindeki çalışmada Trabzon kenti yukarılarda yer almış.

Milli Gelirden pay değil

İhracat oranlarındaki artış da değil.

En fazla üzülen şehir olmuş Trabzon.

Her ne kadar Diyarbakır ve Antalya gibi kentler önümüzde ise de Trabzon dikkat çekmiyor değil.

Üzüntünün sebeplerini oturduk düşündük.

Neler olabilir?

Benim aklıma önce Trabzonspor geldi.

Trabzonspor 2024 yılında taraftarını çok üzdü.

Kentte, Trabzonspor yenildiğinde eğer ekmekler fırında, yemekler lokantanın mutfağında kalıyor ise TÜİK doğru verileri bulmuş derim.

Trabzon için bir diğer üzüntü kaynağı işe işsizlik.

Trabzon’da işsizlik oranı sürekli artıyor.

Aynı oranda istihdam alanı da yok.

Biz onun için yıllardır Yatırım adası diyoruz.

Ama yapamadık.

Öyle ise, yeni fabrikalar açmak zorundayız.

Araklı Tekstil Kent  istihdamı yeterli olmasa da bir ayağını oluşturabilir.

Trabzon’da  yapılacak bir organizasyon ile birkaç bin genci aynı anda  istihdam edebilecek  fabrika kurulmalı.

Bu fabrika yan sanayi fabrikası da olabilir, çikolata fabrikası da olabilir, Tekstil fabrikası da.

Harekete mutlaka geçilmeli.

Ahmet Nazif Zorlu Trabzon’da idi.

Bir süre önce yaşanan olumsuzluklar yüzünden Otelini satacaktı.

Ancak, Trabzonluların ona olan sevgisini bir kez daha test etti ve Oteli satmaktan şimdilik vazgeçti.

Kendisine yürekten teşekkür ediyoruz. Zorlu Otel 30 yılda bizim evimiz gibi oldu.

Her ne kadar son kurum için operasyonda günahsızlar da arada yandı ise de özel sektörün raconu bu..

Zorlu, dünyada Teknoloji satışı gerçekleştiren dev bir firma.

Enerji işinde de iyi.

Trabzon’da fabrika kurabilir.

Trabzonspor’a  Vestel ile birlikte birkaç kez sponsor olan bir isimden söz ediyoruz.

Yeter ki, kentin yerel yöneticileri istesin ve bastırsın.

Tabi ki Faruk abisi de yardımcı olun.

Sevgili okurlar,

Trabzon’un mutsuzluğunu bir sebebi de emekli kenti haline gelmesidir.

Çevre illerde işlerinden emekli olan anne babalar evlatlarına daha iyi bir eğitim için Trabzon’a geliyorlar.

Ama mutlu değiller.

Ekonomik yaşam gıda ürünleri hem pahalı hem de Asgari ücret ve emekli maaşları  çok düşük.

İnsanların mutsuzluğu kentin sokaklarına da yansımız ve TÜİK’te bunu tespit etmiş.

Tebrik mi edelim, üzüntülerimize mi dile getirelim bilemedim.

Bildiğim şu, Özellikle Aralık, Ocak ve Şubat aylarında Trabzon’un  gergin ve kasvetli olmasıdır.