ESKİ MARDİN'DE ESKİMEYENLER...
 
Yaşamın içinde herşey eskiyebiliyor. Gerek zamanlı,gerek zamansız...
teknolojinin varettiği birçok yapılar ve yapıtlar bizleri geçmişimizden alıkoyamıyor.
Bizlere dayatılanları kabullenme konusunda ise hala gücümüzü elimizde tutmanın gururundayız. Değişen toplumun değişmeyenleri ile bu ülke daha da iyi yerlerde olacak biliyorum...
 
İşte onlardan,yani eskimeyen,değişmeyenlerden bazıları ile geçtiğimiz günlerde Mardin'e yaptığım gezide karşılaşmanın güzelliğini yaşadım ve sizlerle paylaşmak istiyorum...
Güneydoğu ; ülkemin coğrafyasında varolan en leziz yerlerdendir...
Özellikle Diyarbakır ve Mardin...
 
Öyle bahsedildiği gibi yani batıdan bakıldığında görüldüğü gibi değil hiç birşey ve bunun doğruluğunu son yıllarda anlamayan kalmamıştır diye düşünüyorum...
Neyin doğru neyin yanlış olduğu apaçık ortadadır ve bizler çok şükür ki bunların ayrımını yapabildik...
 
Gerek batılıyı gerek kendi halkını rahatsız ve huzursuz etmeye çalışan bir gurup embesiller yavaş yavaş sona gelmiştir...Devletimin azmi milletimin birlik beraberliği ile Rabbim'in izni ile inşallah dahada ilerleyeceğiz dostluğa doğru...
 
Birkaç arkadaşla hem gözlem yapmak adına  hemde güzel anılar biriktirmek adına ilk olarak Mardin'e gittik...
 
Ülkem bunca karışıkken oralara gitmek ne kadar doğruydu bilemiyorum ama bilinen ve görünen algıyı beynimde yok etmek adına ve sizlere aktarmak adına kırdım zincirlerimi ...
Korkmadım orada olmaktan...biliyorum ki ; BİR ÖLECEĞİZ BİN DOĞACAĞIZ!!! Ötesi yok bunun...
 
Şahane bir havaalanı ve içinde güler yüzlü insanlarla karşılaştım ilk etapta,ve dedim ki Allah'ım sana şükürler olsun...
 
Bizi karşılayan güzel dost ile çıktık Mardin'i keşfetmeye.
 
öncelikle eski Mardin'e gittik.Sıra sıra dizilmiş kerpiçten yapılan evlerin görüntüsü insanı alıp götürüyordu...Gündüzü başka gecesi başka güzeldi buranın...ışıl ışıl tablo gibiydi adeta.Kocaman kapıların ardında bir sürü hayat gizlenmişti ve ben çok merak ediyordum yaşanılan terör denilene bakışlarını bir de yaşantılarını...
 
birinin kapısını tam tıklatacaktık ki kapıyı ağzı burnu kapalı,kara kaşlı kara gözlü bir kadın açtı ve bize diktiği o kocaman gözleriyle,yarı kürtçe yarı türkçe:bizi içeriye buyur etti...İkramda bulunmak ve konuşmak isteğini geri çevirmek ne mümkün ki aradığımda tam olarak buydu...
 
Yarı ağladı yarı güldü bize kendilerini anlatırken.
 
Bizler medyanın yansıtıldığı gibi değiliz,o canilerle Mardin halkını aynı kefeye koymayın ve burada gördüklerinizi duyduklarınızı herkese duyurun diyerek içinde ki feryadı haykırıyordu sanki yüzümüze yüzümüze..
Pürdikkat dinlemeye aldık her birimiz kendimizi...bu kadının ağzından dökülecek olanlar çok kıymetliydi ..
 
Başlattı anlatmaya...
 
'' devamı bir sonraki yazıda''