Kendilerine yakıştıracak bir ad, unvan bulamıyorum, çünkü onlar tüm adları, unvanları geride bıraktılar. Türk milletinin kalbinde unutulmaz bir yer ettiler. Onlar bizim kızlarımız, Türkiye’nin Kadın Voleybolcuları.  Katıldıkları her yarışmada başları dik, gururla dönüyorlar. Bu günler Amerika’da başarılarını ekalite ediyorlar.

İnsanın bir şeyi başarması değişik sorunların üstesinden gelmesini gerektirir. Bunda ya başarılı olur ya da olamaz. Bu onların içerisinde bulunduğu şartlar ile doğrudan alakalıdır. Amma bunlar bu şartları da dikkate almıyor, girdikleri müsabakaları zafer ile bitiriyorlar. Bunlar Türk Kızları. Onlar bir Türk kadının neleri başarabileceğinin bariz örnekleri, onların çoğu birer Türk annesi.

Kolay değil bu başarı. Kendinde pek çok zorlukları başarmak. Bu zorlukları arkada bırakarak zafere çıkmak. Onlarda böyle yapıyorlar, dünyaya ferman okuyorlar. Tarifeli uçaklar ile yolculuk ediyor, başarılarına dudak bükülüyor ve başarıları görmemezlikten geliniyor. Hatta onların kapalı kıyafetlerinin olmamasından, lezbiyenliğe kadar değişik hakir ifadelere yer verildi amma onlar Türk kadının erdemi ile bunları duymadı bile. Ancak onlar için alkışlanmamak, takdir edilmemek kadar bunları gale aldıkları yok bile. Onlar bir şey biliyor omuzlarında yüklendikleri misyon çok önemli ve gerekeni yapmak, başarmak.

Ezcümle bunların ne iktidara eyvallahları var, ne de gelene gidene… Bunlar olağan dışı güzellikler, gösterilen başarı insan üstü. Rakip tanımıyor, dünyanın en güçlü takımlarına diz çöktürüyor, başarılarını çılgınca kutlamıyor. Ne hakemlere bahane buluyorlar ne de sıradan takımları yendiği zaman höykürmüyorlar.  Bu kızlarımız bambaşka, harika demek istiyorum ama bunlar çok daha fazlasını hak ettiklerinden diyemiyorum. Çünkü onlar asla başarılı olmalarına şımarmıyor, rekor üstüne rekor kırıp sükse bile yapmıyorlar. Mütevazilik, sporcu, başarılı birer makine gibi, önlerine çıkan rakiplerini dert etmiyorlar.

Güzeller, özeller ama ayrıcalıklarını asla fark ettirmiyorlar bile. Gittikleri her yerde sadece alkış alıyorlar, seviliyor, saygı görüyorlar. Sultanlar diyorsunuz, “abartmayın, Atatürk’ün kızları deyin yeterli”, diyorlar.  Bundan öte başka söze gerek var mı ki?