Öyle Babacan tavrı ile karşılamıştı ki beni “hala ne mutlu ki böyle değerlerimiz var” demiştim...
Yaklaşık altı yıldır Taka gazetesinde makale yazmama vesile olmuş hatta bu gazetede olmalısın demiş, yazdığım yazıları hep onure etmişti Sevgili Harun Yavruoğlu...
Zaman zaman Trabzon’a gittiğimde ise yine o Babacan tavrı ile beni “evin kızı” diyerek karşılar ve yazılarıma can acıtıcı olsa da eleştirisini yapardı...
Bir gün dedim ki kendisine ;
Harun bey neden bu denli acıtarak eleştiriyorsunuz yazdıklarımı?
Bugün eksilerini sana söylemezsem yarın onları artı kabul edersin ve yanlışlarına alkış tutanların içinde yok olup gidersin demişti!
Ben onun samimiyet dolu eleştirilerine zaman zaman üzülsem de hep haklı buldum ve düzelttim eksi ne varsa...
çünkü ona ve söylemlerine sonsuz güvenirdim!
Şimdi o güzel insan ailemden saydığım o güzel insanımı kaybettim, yaklaşık bir hafta oldu fakat kabullenmekte zorlandığım için, ona ölümü konduramadığım için iki cümle yazmak gelmedi içimden ama yazmalıydım!
Onu anlatmalıydım ve güzel uğurlamalıydım!
Bir çok alanda varolan ve varolduğu işlerin içinde yenilikler oluşturan, arkasına takılıp giden insanların elini asla bırakmayan ve hiç bir beklentisi olmayan, iş adamlığının yanısıra sanatın içinde varolan, hayatı tiyeye alıp yaptığı karikatürler ile yeni bir soluk getiren, yurt içi ve yurt dışında sergiler yapan o şahane adamı kaybettik...
Evet yüzlerce eseri , samimiyet duygusunun verdiği güzel anları ve anıları, sevginin ne olduğunu anlatan söylemleri ve de o dürüst tavrı kaldı ardında...
Tabi ki bir de onu sevenlerin her daim onun için dua edecekleri dostları!
Çok üzgünüm !
Harun abimin zamansız gidişi derin boşluk bıraktı özellikle bende ve sevenlerinde, yakışmadı ama şükür ki inançlarımıza göre sabır içindeyiz!
Rabbim hepimize sabırlar versin!
TAKAGAZETE AİLEMİZİN VE TÜM SEVDİKLERİNİN BAŞI SAĞOLSUN!
MEKANIN CENNET OLSUN SEVGİLİ GÜZEL İNSAN ; HARUN YAVRUOĞLU...
Sözün bittiği nokta.
