Cerrahın telefonu çalar, Arayan hastanenin sekreteridir “Sayın doktorum çok ağır bir hasta var acele edin. Bütün işlerinizi bırakıp gelmelisiniz” dedi.
Geliyorum dedi doktor ve bir telaşla yola düştü.
Hekimi hastanede ağır hastanın babası hışımla karşıladı “Benim oğlum ölüm döşeğindedir, siz neden bu kadar geç kaldınız. Oğlum ölüyor. Sizin kendi oğlunuz olsaydı yine böyle mi davranırdınız yine böyle geç mi gelirdiniz?” diye tepki gösterdi.
Doktor gülümseyerek cevap verdi
“Bana haber verilir verilmez acelece geldim. Bir de unutmayın ki hayat ve ölüm Allah’ın elindedir” deyip ağır hastasına koştu.
Ameliyat 2 saat sürdü
Doktor ameliyathaneden çıkıp koridorda oğlunun ameliyatını bekleyen babanın yanından sessiz ve sakince geçip gitti.
Ardından yardımcı hekim çıktı.
Babaya “Oğlunuz yaşayacak, telaş etmeyin” müjdesini verdi.
Baba bir an sevinde sonra yine hiddetlenip söylenmeye başladı.
“Bu cerrah ne kadar kötü ve insafsız bir insandır. Yani çıkarken bana oğlunuz iyi yaşayacak deseydi ne olurdu sanki” dedi
Bunun üzerine yardımcı hekimin gözleri doldu.
Ve adama hayatı boyunca unutamayacak ve pişmanlığa sevk edecek olan şu cevabı verdi.
“Doktor bey çok güzel ve çok da iyi bir insandır. Onun oğlu bugün otomobil kazasında vefat etti. Biz onu cenaze töreninde iken çağırdık. Oğlunun defin merasiminde idi. O daha oğlunun defin merasimini yapmadan, toprağa vermeden, evladının cenazesini musalla taşında bırakarak sizin oğlunuzu kurtarmak için geldi ve kurtardı.”
Ve o hırçın adam orada donup kaldı.
Bu hikâyeden ne anlıyoruz;
Yüreğiniz sadece kendinizden olana yanıyorsa insan değilsiniz.
Ve daha da en önemlisi ön yargılıysanız hiç insan olamadınız demektir, gerçekten insan değilsiniz.
Hayatın bütün zorluklarına göğüs gererek, oğlunun cenazesini bile musalla taşında bırakarak hastasına koşabilen, hastasını yaşatmaya çalışan, bir hayatı kurtarmak için en ağır duyguları bile yüreğine basan, o acıyı yüreğinde ezmek zorunda kalan hekimler için bizler ne yapıyoruz.
Hastahane basıyoruz
Doktorlara saldırıyoruz,
Hemşireleri dövüyoruz, zarar veriyoruz.
Hastanenin camlarını aşağıya döküyoruz
Çoğu zaman ambulansa bile yol veremeyecek kadar katılaşıyoruz.
Sahi hangimiz insanız.
Birileri hayat vermeye çalışırken, diğerleri hayatları karartmaya çalışırken.
Bu mu insanlık,
Bu mu vicdan
Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin,
Allah kimseyi hastanelere de düşürmesin
Allah hastanelere, hekimlerin eline de düşürmesin,
Ama onlarsız da bırakmasın.
Amin.
