Futbolun fanatiklerinden birisi de benim.
Öye ki son yıllarda artık maç izlememem bile tasviye edildi.
Ümraniye kupa maçında Bakasetas penaltıyı kaçırdı, kalbim yerinden çıkacak gibi idi.
Çocuklar sakinleştirdi: Baba….
Düşünün kulüp başkanlarını.
Düşünün teknik adamları.
Bir beraberliğin bile hazmedilemediği Trabzon’da futbol yöneticiliği yapmayı düşünün
Düşünün Ali Koç’u.
Milyar dolarları verdi.
Fenerbahçe’ye 200 milyon dolar bağışlamış bugüne kadar.
Şöyle demiş: ‘Dipsiz kuyu, atıyorum dolmuyor.’
Trabzonspor’un İstanbul takımları ile rekabeti futbolun rengidir.
Onsuz olmaz.
Bunca kavgadan sonra bakın böyle bir dostluk günü de bize nasip oldu.
Ali Koç ne dedi:
‘Konuşurken belden aşağı vurmamamız lazım.’
Rekabet devam edecek.
Ama bundan sonra biraz daha farklı olmalı.
Sportmenlik unutulmamalı.
Başkanların da geldiği Trabzon-Basel maçından sonra dünya Tabzon’u konuşuyor.
Depremde binlerce insanımızın kurtarmaya çalışırken ölen Meksikalıların köpeğinin kareografiye yansımasını.
Vira’nın yaptığı milli bir görsel şölendi.
Muhteşem ötesi bir duygu. Tebrikler.
Baretteki yabancı ülke bayrakları. Etrafında dalgalanan Türk bayrakları
O stad tıklım, tıklım dolacaktı.
Ama inanırmısınız Boztepe’de bile 40 cm kar yaptı.
Köylerden gelecek olanlar gelemedi.
Gelse saat gece 12’de nasıl dönecek?
Beşiktaşlı taraftarlar vardı.
Başkan Ahmet Nur Çebi neden gelmedi bilemiyorum.
Birkaç sebebi vardır.
Abdullah Avcı problemi mi?
Yoksa, Beşiktaş’ın bazı fanatik taraftarlarının korkusu mu?
‘Başkan Trabzonlu, Teknik adam Trabzonlu’ endişesi için mi?
Şunu söyledim,
Gerçekleri kimse değiştiremez.
Sevgili Ahmet Nur Çebi nerede doğdu?
Trabzon-Çömlekçi’de.
7 yaşına kadar nerede idi? Orada.
Babası kim? Yaşar Kaptan Çebi.
Trabzonsporlu.
Onun için Ahmet Nur geçmişini silemez.
Gelmeli ve bu dostluk fotoğrafında olmalı idi.
Beşiktaş adına,
Onun adına bir eksiklik oldu.
