2002 yılında dünyaya geldim. 19 Ağustos sabahının ilk ışıklarında, şafak sökerken gözlerimi açtım dünyaya. Beni doğuran doktorun, hemşirem ve ebem tam 8 kişiye gördüm karşımda. Onlar beni dünyaya getirdi ve yine onlar karşıladı beni. Yani beni dünyaya getiren annem-babam ve doğumumu gerçekleştiren bir avuç insan.
Önce ellerine aldılar beni. Gözleri fal taşı olup doyasıya baktılar bana.
Kucakladılar beni, kundakladılar, sarıp sarmaladılar
Çok sevdiler beni.
Kokladılar.
Eeee bende boş gelmedim koca dünyaya.
Ellerim doluydu
Yeni haberlerle gelmiştim.
Dopdoluydum.
Hatta ilk sözüm
Zigana tren yolunu yapın demek olmuştu
Yolu oldu, tüneli açıldı hem de dünyanın en uzun ikinci, Türkiye’nin en büyük tüneli.
Çok şükür bugün o noktaya geldik, şimdi bugünlerde treni de gelecek.
23 yıl önce bugün dünyaya ilk gözlerimi açtığımda Arsin’deki matbaadan beni alıp arabaya yükleyip şehrin dört bir yanında insanlarla tanıştırdılar.
Trabzon´un, Rize´nin, Gümüşhane´nin, Giresun´un ve Artvin´in her noktasında sevenlerimle buluştum
Hatta bir ara Marmara Bölgesi ve Avrupa’da da gurbetçilerle buluştuk.
Çok mutlu olmuştum.
Bu kadar sevenim olacağını tahmin etmiyordum.
Güzel bir bebektim ama?
Beslediler beni, her gün tıka basa doyurdular beni.
Ne buldularsa mideme doldurdular, tüm dünyanın haberlerini
Sonra emeklemeye başladım,
Bir-iki yaşıma gelince de doğruldum, diklendim artık.
Artık düşmüyorum, dik duruyor ve yürüyorum.
Bir kere diklendim ya bir daha asla eğilmedim, bükülmedim.
23 yıldır dimdik ayaktayım işte.
Erken yaşlarda gurbete çıktım.
Benim dünyaya gelmemde büyük emeği olan o 8 kişilik ekibi beni dediğim gibi beni Avrupa’ya, Marmara’ya yolladı
Gittim.
Hem de seve seve
“Bak oğul dedi. Büyüdün kocaman adam oldun. Artık senin de bazı görevlerin var. Bundan böyle memleketten aldığın havadisleri dünyanın dört bir yanına hemşerilerine ulaştıracaksın. Tamam, mı yavrum? dediler bana.
Tabi dedim ve bugün İnternet web sayfamla, eski dünya, yeni dünya, her yerde varım.
Büyüdüm ya kocaman adam oldum. Duramazdım yerimde.
Bugün 23. Yaşımı kutluyorum
Şükürler olsun.
Sizlerin sayesinde artık hırçın bir delikanlı oldum.
Şimdi daha iyi yorumluyorum, sizlere daha çok haber taşıyorum
Beni yoktan var eden, 23 yaşıma ulaşmamda katkısı olan herkese şükranlarımı sunuyorum.
Salih Çamoğlu, Yusuf Turgut, Zeki Sancak, Zihni Ağırman, Ahmet Sancak, Harun Yavruoğlu ve her bir satırımda emeği olan tüm yoldaşlarıma ve siz değerli gönüldaşlarıma şükranlarımı sunuyorum.
O kadar çok güzel insanlarsınız ki bana çok iyi baktınız bakıyorsunuz.
Daha iyi hizmet verebilmek için elinizden geleni yapıyorsunuz
Emeğinize sağlık.
Ve bugün 23. yaşıma bastım.
Artık kocaman adam oldum.
Bu şehirde güzel işler yaptığıma inanıyorum.
Trafikte, asayişte, sanatta, sporda, iş dünyasında her birine katkılarım olmuş, olmaya da devam edecek.
Sözümün dinlenmesi beni daha da ateşliyor ve daha güzel işler yapmaya mecbur bırakıyor.
Söz veriyorum
Daha güzel işler yapacağım.
Sıladakilerle gurbettekileri birleştireceğim, birbirlerinden haberdar edeceğim.
Trabzon´un, bölgenin, Türkiye´nin güçlenip gelişmesi için daha çok çalışacağım.
Yılmayacağım, korkmayacağım, eğilip-bükülmeyeceğim, sözü dinlenen bir adam gibi dimdik ayakta durmaya devam edeceğim.
Bugünlere gelmeme vesile olan çok değerli büyüklerime şükranlarımı sunuyorum.
Dünyaya gözümü açtığımda beni kucaklayan ve daha sonra aynı katkıyı veren ancak bugün aramızda olmayan büyüklerime Allah’tan rahmet diliyorum.
Birlikte yola çıktığımız ancak şartlar gereği bugün ayrı yerlerde ekmeğini kovalayan tüm arkadaşlarıma da sağlık ve mutluluklar diliyorum.
Ben kimim biliyor musunuz?
Benim adım Taka
Ve 23. Yaşıma bastım.
Taka, sen çok yaşa
