Sevgi deyince ne anlıyorsunuz. Aslında kapsamı oldukça geniş olan “sevgi”yi neye uyarladığına bağlıdır. Bin bir türlü “sevgi”ler vardır. Sevgi vardır bir de sevginin çeşitleri vardır, Türlerine göre değişirler.

Anne-babaya, eş, dost, çoluk çocuk yani bir kişiye veya nesneye olan değil sevginin çeşitliliğine dair.

Japon yazardan, İsveçli düşünüre kadar birçok kişiye göre aslında üç tip sevgi vardır

“Eğer veya değer” sevgisi

 “Çünkü” sevgisi

“Rağmen” sevgisi

Bunlar sevginin anahtar kelimeleridir.

Eğer veya değer olarak algıladığımız sevgi türünde “Eğer” vardır.

Yani daha çok şartlara bağlı ortaya çıkan bir sevgidir.

Mesela şunu bana alırsan seni severim, eğer şunu bana yaparsan seni severim.

Eğer başarılı ve önemli bir kişi olursan seni severim.

Eğer benim beklentilerimi karşılarsan seni severim.

Yani verilecek sevgi karşılığında bir şeyler kazanmak.

Günümüzde en çok rastlanan sevgi türünün ‘bir şarta bağlı ve karşılık bekleyen sevgi türüdür maalesef.

Burada sevgi “eğer” üzerine kurulduğu için uzun soluklu olamıyor.

İkinci sevgi türü ise “Çünkülü” sevgidir.

Yani seni seviyorum “Çünkü” güzelsin, seni seviyorum “Çünkü” akıllısın, seni seviyorum “Çünkü” zenginsin, zekisin vesaire vesaire

Bu tür sevgide kişi, bir şey olduğu, bir şeye sahip olduğu ya da bir şey başardığı için seviliyor. Başka birinin onu sevmesi, sahip olduğu bir niteliğe ya da koşula bağlıdır ne yazık ki.

Popüler olduğu için seviyorum. Güven verdiği için seviyorum. Hoş vakit geçirdiğim için seviyorum. Komik olduğu için seviyorum. Başarılı olduğu için seviyorum gibi.

“Eğer” ve Çünkü” sevgisi.

Gümüz sevgilerinin çoğunu ne yazık ki bu iki tip sevgi oluşturuyor.

Her iki sevgi türü aslında sevginin asla gerçek ve sağlam bir sevgi değildir.

Bu ikisi de “Eğerler”, “Çünküler” bittiğinde aslında kaybolan sevgidir.

Üçüncü tip sevgi ise “Rağmen” sevgidir

Seni tüm yanlışlarına “Rağmen”, seni tüm küçük hatalarına “Rağmen” seviyorum.

 “Rağmen” sevgisinde insan “Bir şey olduğu için değil, bir şey olmamasına rağmen” sevmesidir. Dünyanın en çirkin, en bencil, en kibirli, en kıskanç insanı olması hiç önemli değil.

Başarılı veya çekici olması ya da zengin bir konum elde ederek sevgiyi kazanması da gerekmiyor. Karşısındaki insanı, kusurlarına rağmen, koşulsuzca ve olduğu gibi sevme şeklidir.

Bütünüyle en değerli sevme şeklidir “Rağmen” sevgisi.

Asla bir koşula bağlı değildir, karşılıksız, şartsız sevme türüdür “Rağmen” sevgisi

Allah sizleri “Eğer ve değerli” ile “Çünkülü” sevgilerden uzak, her şeye “Rağmen” sevip sevilebileceğiniz birileri ile sizleri karşılaştırsın.